داستان زندگی فن‌دایک/ از نوشتن وصیت‌نامه در ۲۰ سالگی تا کاپیتانی در جام جهانی
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۸۴۴۵
کاپیتان تیم ملی فوتبال هلند در ۲۰ سالگی روزهای سختی را در بیمارستان سپری کرد که شاید خیلی‌ها از آن اطلاع نداشته باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اولاریون، ویرجیل فن‌دایک یکی از نقاط قوت تیم ملی هلند محسوب می‌شود. او در ۳۱ سالگی در اوج پختگی قرار دارد و شرایط بسیار خوبی را سپری می کند. البته زندگی برای او همیشه به همین منوال نبوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقتی او ۲۰ ساله بود برای خرونینخن در کشورش بازی می کرد. او در آن زمان به آپاندیس مبتلا شد که منجر به التهاب صفاق و عفونت کلیه شد؛ وضعیتی که او را به مرگ نزدیک کرد و حتی وصیت نامه خود را در بیمارستان نوشت.
او به یک سایت انگلیسی درباره بیماری خود گفت: هنوز به یاد دارم که روی آن تخت دراز کشیده بودم. فقط می توانستم ببینم که یک لوله به بدنم وصل است. بدنم از بین رفته بود و نمی توانستم کاری انجام دهم. در آن لحظه بدترین سناریوها به ذهنم رسید. مادرم دعا کرد و توانستم آن روزها را پشت سر بگذارم. آن زمان وصیت کردم اگر مردم هر چه پول دارم به مادرم برسد.
فن‌دایک مدت کوتاهی پس از رفتن به سلتیک اسکاتلند به ساوتهمپتون رفت و از سال ۲۰۱۸ در لیورپول بوده است؛ جایی که هفت قهرمانی به دست آورده است. او به یکی از بهترین مدافعان میانی جهان تبدیل شده است. پس از ناکامی در راهیابی به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، او در نهایت به عنوان کاپیتان هلند در جام جهانی ۲۰۲۲ حضور دارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: فیرجیل فان دایک تیم ملی فوتبال هلند جام جهانی ۲۰۲۲ قطر جام جهانی ۲۰۲۲ قطر واليبال تیم ملی فوتبال برزیل ورزش زنان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۸۴۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایتی از فداکاری و ایثار یک مادر در سیل کازرون
بعد از ظهر چهارشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۳ در چند لحظه و در مدت کوتاهی با رعد و برق، باران باریدن گرفت و به گونه‌ای بود که معابر دچار آبگرفتگی شد و جوی آب قابل مشاهده نبود. در آن هنگام مردم شهر کازرون شاهد فداکاری مادری ۵۰ ساله بودند که برای نجات یک مرد سالخورده به آب زد.
این بانوی فداکار ۲ فرزند پسر ۱۷ و ۱۲ ساله دارد. محمدمهدی دهقان، پسر بزرگ این خانم ایثارگر در مورد شب حادثه می‌گوید: با مادرم، برای خرید نان به نانوایی رفته بودیم که ناگهان باران گرفت. شدت بارش زیاد بود و ما بعد از خرید نان سوار ماشین شده و به خانه رفتیم.
او ادامه داد: شدت بارش باران به حدی بود که رانندگی سخت شده بود، به‌طوری برای لحظاتی در گوشه خیابان توقف کردیم به امید اینکه باران کمتر شود، اما هر لحظه شدت باران بیشتر می‌شد.
پسر این بانوی ایثارگر اضافه کرد: وقتی به خیابان تپه شادی رسیدیم، پیرمردی را دیدیم که داخل جوی آب افتاده و در سیلاب گرفتار شده بود و هر لحظه امکان داشت آب او را با خود ببرد که از آنجا که سیلاب سطح خیابان را هم گرفته بود کسی نمی‌توانست به پیرمرد کمک کند.
زن ۵۰ساله و پسرش نمی‌توانستند پیرمرد را در همان حال رها کنند، این بود که تصمیم گرفتند هرطوری شده او را نجات دهند.
محمدمهدی دهقان در ادامه بیان کرد: با ماشین به سمت پیرمرد رفتیم، اما آب خیلی بالا آمده بود و شدت سیل زیاد شده بود. من از ماشین پیاده شدم و به سوی پیرمرد رفتم و مادرم نیز پشت سرم آمد و دائم فریاد می‌زد که مواظب باشم و احتیاط کنم، اما شرایط طوری بود که من نمی‌توانستم به پیرمرد کمک کنم، بنابراین مادرم دست به‌کار شد و به سوی پیرمرد رفت و هر طوری بود او را از جوی آب بیرون کشید، اما درهمان لحظه پایش سر خورد و خودش داخل جوی افتاد.
او افزود: سیلاب، مادرم را با خود برد و من هرچه دویدم نتوانستم او را بگیرم، تا جایی که او زیر پلی گیر کرد و زیر آب ماند و امکان نجاتش هم وجود نداشت.
پسر بانوی فداکار تصریح کرد: پسر این زن که با یادآوری لحظاتی که مادرش در سیلاب گیر افتاده بود، بغض کرده، ادامه می‌دهد: همان لحظه به آتش‌نشانی زنگ زدیم، اما آن‌ها در ترافیک مانده بودند.
او بیان کرد: باران همچنان می‌بارید و ما نمی‌دانستیم در این لحظات هولناک چه کاری باید انجام دهیم. مادرم به زیر آب رفته بود و چند نفر که آنجا بودند برای نجات مادرم تلاش کردند تا او را از زیر آب بیرون بکشند.
محمد مهدی اضافه کرد: بالاخره بعد از اینکه مادرم مدت زمان طولانی زیر آب مانده بود، او را بیرون کشیدیم، اما مادرم نفس نمی‌کشید، حتی آمبولانس هم در راه گیر کرده بود و وقتی خود را به مادرم رساند، خیلی دیر شده بود، مادرم دیگر ضربان نداشت و هرچه به او شوک دادند فایده‌ای نداشت و او جانش را از دست داد.
روایت فداکاری این زن هر چند غمناک است، اما این ایثارگری در یاد و خاطر مردم استان فارس و بخصوص شهرستان کازرون باقی خواهد ماند.
باشگاه خبرنگاران جوان فارس شیراز
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد